Uw afstand tot de arbeidsmarkt wordt grotendeels bepaald door de duur van uw werkloosheid. Hoe langer u werkloos bent, hoe groter de afstand tot de arbeidsmarkt wordt. Dit concept verwijst naar de mate waarin uw kansen op een nieuwe baan afnemen naarmate de periode van werkloosheid langer duurt.
In de afgelopen jaren is het aantal mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt aanzienlijk toegenomen. Dit zijn vaak arbeidsgehandicapten, vroegtijdige schoolverlaters, herintredende vrouwen, mensen in de Bijstand en ouderen. Het idee achter “afstand tot de arbeidsmarkt” is dat werkgevers vaak geloven dat langdurige werkloosheid leidt tot verlies van expertise, verminderde motivatie en een gebrek aan aanpassingsvermogen. Met andere woorden, hoe langer iemand werkloos is, hoe minder aantrekkelijk die persoon wordt voor potentiële werkgevers.
Veel mensen die hun baan verliezen, nemen aanvankelijk tijd om op adem te komen en te reflecteren op hun toekomst.
Dit is een natuurlijke en gezonde reactie, maar het brengt een risico met zich mee. Hoe langer deze pauze duurt, hoe meer de afstand tot de arbeidsmarkt groeit. Werkgevers kunnen dit zien als een teken dat de werkzoekende niet meer actueel is met de ontwikkelingen binnen zijn of haar vakgebied.
Het effect van werkloosheid op sollicitaties
In de praktijk blijkt echter dat werklozen vaak juist meer gedreven zijn om een nieuwe baan te vinden dan mensen die solliciteren vanuit een werkende positie. Toch krijgen sollicitanten die al een baan hebben vaak de voorkeur van werkgevers. Dit fenomeen creëert een paradox. Iemand zonder baan, die wellicht extra gemotiveerd is, heeft meer moeite om aangenomen te worden dan iemand die al werkt. Werkgevers zien werkloosheid soms als een risicofactor, omdat zij geloven dat de afstand tot de arbeidsmarkt een negatieve invloed heeft op de waarde van de kandidaat.
Hoe korter de werkloosheid duurt, hoe groter de kans dat een werkgever de sollicitant serieus neemt. Daarom is het belangrijk om snel en proactief te blijven zoeken naar een nieuwe baan, zelfs als u op dat moment behoefte voelt om te reflecteren op uw situatie.
Maatschappelijke perceptie van werkloosheid
In onze huidige samenleving ervaren veel mensen een hoge drempel om aan te geven dat ze werkloos zijn. Door sociale en maatschappelijke verwachtingen kan werkloosheid soms worden gezien als een teken van falen, wat leidt tot gevoelens van minderwaardigheid. Mensen die zonder werk zitten, krijgen al snel het idee dat ze niet meer meetellen.
Dit beeld komt deels voort uit de economische omstandigheden. Wanneer de economie minder banen aanbiedt, hebben werklozen hier weinig invloed op, ondanks hun inspanningen. Werkloosheid is vaak een gevolg van economische ontwikkelingen waar een individu nauwelijks iets tegen kan doen. Toch wordt het probleem vaak persoonlijk gemaakt, terwijl het in wezen een breed maatschappelijk en economisch vraagstuk is.
In dit handboek wordt verder ingegaan op hoe werkzoekenden zich kunnen positioneren om hun kansen te vergroten, ondanks de uitdagingen van langdurige werkloosheid en de percepties die hiermee gepaard gaan.
